Ήχοι, εικόνες, αισθήματα, μορφές, τοπία και θύμισες που υπήρχαν μέσα μου, αναδύθηκαν στην επιφάνεια, σε μια ζεύξη μουσικής και ποίησης και κατατέθηκαν στην πρώτη μου δισκογραφική παρουσία με τον τίτλο "ΑΝΤΑΜΩΣΗ".
Άραγε η τέχνη υπηρετεί τον αληθινό σκοπό της όταν αναπαράγει μόνο το παρελθόν, όσο ωραίο και να είναι;
Πιστεύω πως τον υπηρετεί καλύτερα όταν ψάχνει το νέο, το ανεξερεύνητο που μας αιφνιδιάζει ευχάριστα, που μας ανακαλύπτει. Ταυτόχρονα όμως δεν αγνοεί το παρελθόν. Το εμπεριέχει αλλά θέλει να μιλήσει τη γλώσσα του σήμερα, να εκφράσει την ψυχή και το μάτι του καλλιτέχνη που πάντα έχει κάτι νέο να πει.
Ετσι λοιπόν η "ΑΝΤΑΜΩΣΗ" είναι η συνάντηση με τις ρίζες μου: τη γη των Ανωγείων και του Ψηλορείτη στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα ως τα χρόνια των σπουδών μου. Η δημιουργία της περιέχει το παρελθόν αλλά και το νέο, με μια σύγχρονη ματιά, όπως την αντιλαμβάνομαι αυτή την εποχή.
Ταυτόχρονα είναι η φυσική αντάμωση μου με τους μεγάλους σύγχρονους μουσικούς και τραγουδιστές:
Ψαραντώνη, Ψαρογιώργη, Βασίλη Σταυρακάκη , Γιώργη Μανωλάκη, Κώστα Αβυσσινό και τον λυράρη Άρη Κορνελάκη.
Σε αυτούς που όρισαν εξ αρχής την σχέση μου με τη γη του Ψηλορείτη και τους ανθρώπους της, τους γονείς μου, Γιώργη Καλομοίρη και Ευαγγελία Ξυλούρη και στην ανεξίτηλη μνήμη τους, αφιερώνω το έργο αυτό.
Επίσης αφιερώνω αυτό το έργο σε τρεις ανθρώπους, οι οποίοι σημάδεψαν τη σχέση μου με την κρητική μουσική όταν ξεκίνησα να παίζω λαγούτο, στα Ανώγεια σε ηλικία 10 χρονών.
Στον αθάνατο Ψαρονίκο, στον μεγάλο λυράρη Γιώργο Καλομοίρη και στον μεγάλο λαουτιέρη της Κρήτης, τον Ψαρογιάννη.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω τους μεγάλους Ανωγειανούς λυράρηδες:
Μανώλη Πασπαράκη (Στραβό), Ψαραντώνη, Βασίλη Σκουλά, Μανώλη Μανουρά και Νικηφόρο Αεράκη καθώς και τους λιγότερο γνωστούς: Κουρκουτάκη, Φουναδόκωστα, Μηναδομανώλη, Πλουσοβαγγέλη και Πλουσοσπυρίδο, με τους οποίους, έπαιξα μέχρι τα φοιτητικά μου χρόνια.
Καθένας τους περιέχεται μέσα μου με τον τρόπο του.
Τέλος καταλυτική επίδραση έχουν παίξει στην συνολική εικόνα μου για την Κρητική μουσική οι πρωτομάστορες Κουφιανός, Χαρίλαος, Ροδινός, Χάρχαλης, Μπαξεβάνης και Ναύτης, οι μεγάλοι λυράρηδες: Μουντάκης και Σκορδαλός και ο Νίκος Μανιάς.
Ειδική μνεία θα ήθελα να κάνω στον μεγάλο δάσκαλο της μουσικής, όχι μόνο της Κρήτης, τον Ross Daly.
Ο Ross Daly ανέδειξε τα χαρακτηριστικά της μουσικής της Κρήτης και την τροπική της υπόσταση, μέσα σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο σύνδεσης της με τις μουσικές της ανατολής.
Tο μουσικό του εργαστήρι "Λαβύρινθος", τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε κέντρο εξέλιξης της κρητικής και όχι μόνο μουσικής, στη βάση του παραπάνω αναφερόμενου πλαισίου, τοποθετώντας στο κέντρο του ενδιαφέροντος τη μουσική την ίδια και όχι το πρόσωπο του μουσικού.
Μ' αυτόν τον τρόπο έδωσε εξωστρέφεια στην μουσική της Κρήτης, βάση για διαρκή δημιουργία και ανανέωση και δυνατότητα στους μαθητές- μουσικούς να μην είναι μόνο διασκεδαστές αλλά φορείς συνέχειας και εξέλιξης της μουσικής της Κρήτης.
Ευχαριστώ τον αγέραστο Ψαραντώνη που ερμήνευσε το "Εγώ 'χω μια φτωχή καρδιά" πάντα με τον δικό του τρόπο, σαν αρχαίος τραγωδός.
Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους φίλους μου και μεγάλους σύγχρονους μουσικούς και τραγουδιστές: Βασίλη Σταυρακάκη, Ψαρογιώργη, Γιώργο Μανωλάκη και Κώστα Αβυσσινό που τραγούδησαν ο καθένας με τον μοναδικό του τρόπο τα τραγούδια του δίσκου.
Είμαι περήφανος για την ποιότητα, την αξία και το ήθος τους και νοιώθω ευγνωμοσύνη για τη συνεργασία μας.
Επίσης ευχαριστώ τον λυράρη και φίλο Άρη Κορνελάκη, ο οποίος με την γλυκύτατη του λύρα και τις εμπνεύσεις του, έβαλε τη σφραγίδα του στο δίσκο αυτό.
Επίσης ευχαριστώ όλους τους φίλους μουσικούς: τον Γιάννη Παπατζανή και τη Μαρίτζια Κατσούνα στα κρουστά , τον Παύλο Σπυρόπουλο στο κοντραμπάσο, την Mayu Chviro στο τσέλο και τον κιθαρίστα Γιώργο Σταυράκη για την πολύτιμη συμβολή τους στο τελικό αποτέλεσμα.
Επίσης ευχαριστώ τον ακούραστο ηχολήπτη Βαγγέλη Αποστόλου και το Στούντιο Βασμαρής για την καλή πάντα διάθεση και μέγιστη συμβολή στο τελικό αποτέλεσμα, στις πολλές ώρες που περάσαμε μαζί.
Τελειώνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην σύντροφο της ζωής μου Ιωάννα Καλογεράκη που με την εκφραστική φωνή της τραγούδησε το τραγούδι "Τα χρώματα του ρουμπινιού" για να σπάσει την ……..ανδρική μονοτονία.
Καλή ακρόαση.
Ηράκλειο, Γενάρης του 2020
Γιάννης Καλομοίρης